zondag 27 november 2011

Met warme herfstgroet (3)

13.15 De gifbeker was nog niet leeg, dat was duidelijk. Terug in de cursusruimte stond een flip-over op ons te wachten met de woorden: 'duidelijkheid, kaders, leiding/steun, aandacht en steun'. Er volgde een onduidelijk verhaal waarvan bovenstaande woorden waarschijnlijk de kern waren. Ik kreeg een rusteloos gevoel. Ik begon me te irriteren zowel op geestelijk als fysiek gebied. Het 'woelgevoel' begon zich van me meester te maken. Vanaf dit moment heb ik de cursus herhaaldelijk onderbroken met vervelende vragen en opmerkingen. Ik kon hier niets aan doen, want ze hadden het zelf veroorzaakt. We moesten ook nog vertellen of we wel eens een compliment kregen. Dat deden wij. Het verband was definitief zoek.
14.00 Ineens kregen we het over 'basisemoties'. Er zijn er 4, zo leerden wij. Toevallig begonnen ze allemaal met een B. Dat was makkelijk: Boos, Bedroefd, Bang en Blij. Even 'n kort lesje ontwikkelingspsychologie en ook het gegeven dat de 4 basisemoties zowel in- als extern kunnen bestaan. Intern, dat zit het in je. Extern, dan gooi je het er uit. De opdracht was om dit middels een diagram voor jezelf in beeld te krijgen. Zie afbeelding.
Ik heb er zelf geen gemaakt, want ik kwam tot de conclusie dat ik op dat moment of autistisch of schizofreen of beiden moest zijn. Mijn collega was echter heel handig met de aaiPat en wist in korte tijd zijn eigen B's te digitaliseren. Daarna moest er in 2-tallen over gesproken worden. Ik nam mijn 2de duo paracetamols rond 15.24 in. Het kabbelde nog wat voort; er was geluid. De dames vonden het best. We gooiden er nog wat frustraties en klein leed uit. We kregen de vraag voorgeschoteld of we nog dezelfde emoties hadden als toen we vanmorgen binnenkwamen. Bij mij wel. Ik had niets geleerd, was niets wijzer geworden. Niet emotioneel aangetast in welke zin dan ook.
16.31 Het werd tijd om te gaan. Bij het handen schudden ontstond nog een incident: een cursusdame hield mijn hand langer vast dan gebruikelijk en noodzakelijk. Ik wilde mijn hand losrukken, maar dat ging niet direct. Ze zei dat ze mijn hand echt wilde 'hebben'. Ik voegde haar toe dat ze niet zo spastisch moest doen en dat was het dan weer.