Sinds ik heb aangegeven dat ik mij langzaam weer volledig wil gaan richten op mijn 'core business': lesgeven dus ofwel 'bezig zijn in het primaire proces', is het zwaar kermis. In mijn oude functie had ik nog wat gezeurd over een kundige praktijkdocent die ik eiste voor 'mijn' klassen en daar werd zowaar voor deze (leze 1) week (nee, sorry Wim, we kunnen niet garanderen dat dit zo blijft, je weet het: de NS (lees geld) heeft prioriteit, maar ik begrijp ook wel dat we altijd de kwaliteit moeten blijven behouden en dat soort prietpraat) aan voldaan. Ik was een 10-tal seconden rustig, maar daarna werd meedogenloos terug geslagen. Men had op m'n jaartaak (onnut spretsjiet waarop wordt berekend of je wel aan je uren komt) nog 'ruimte' gezien en of ik het vak Project-Mangement in de Werktuigkundige Installaties wilde geven. Ik weet wel wat Werktuigbouwkunde is, maar heb nauwelijks een idee van Werktuigkundige Installaties. Wat het vak inhield? Dat wist de goede man ook niet. Was er een boek van? Wist hij ook niet. Zou hij uitzoeken. Of ik maandag kon beginnen. Ja, natuurlijk! Dit noemt men dus in het Onderwijspaleis in de wereldstad E: kwaliteit leveren.
Nu even serieus. M vandaag weer naar het Herstelpaleis geweest en men gaat eindelijk doen wat ik al enige weken wil: onderzoeken of de anti-epileptica de boosdoeners zijn bij het matig op gang komen van de aanwas van de witte broeders. Komende week is het er op of er onder. Het huidige anti-epileptica cocktail wordt komende week razendsnel omgegooid naar een ander anti-epileptica cocktail met alle mogelijke gevolgen van dien. Tijdelijk vergrote kansen op toevallen, maar ook een grote kans op een stevige aanwas van de witte broeders en dat is nu echt nodig!
Ter ondersteuning voor onszelf maar voor u en de uwen ook: heer Cave en zijn vriendjes met Red Right Hand.
