donderdag 1 juli 2010

Markt



Er zijn mensen die het fijn vinden om op een markt rond te strompelen. Ik niet. In Nederland zellef hoeft het sowieso niet, maar als de mens in het buitenland is, schijnt het bezoeken van een markt opeens onontbeerlijk te zijn. Als men functioneel een markt bezoekt om bijvoorbeeld groenten, fruit, verse vis te kopen kan ik er nog wel mee leven, maar het doelloze geslenter op een buitenlandse markt moet immer vermeden worden. Vaak worden er door vrouwen op deze zogenaamde pittoreske markten allerlei nutteloze zaken aangeschaft, zoals T-shirten van inferieure kwaliteit, gehaakte tafelkleden, 6 beschilderde eierdopjes, een setje borrelglazen, een glazen asbak, een kam of wat dan ook. Het maakt niet uit, als er maar gekocht wordt. Iemand die zo'n bezoek nutteloos vindt, wordt voor een dwaze cultuurbarbaar versleten.
Ik heb een paar keer met vrouw, kinderen, vrienden over de diverse markten gesjokt. Ik kwam meestal misselijk, vol met hoofdpijn en onder de uitslag thuis. De 'moeder van alle markten' is de zondagsmarkt van Pecs in het verre en verwarde Hongarije. Alle onbetrouwbare marktkooplui uit de Karpaten, Centraal Europa en de Balkan hebben zich verzameld op een markt van 6 vierkante kilometer. Op markten schijnt altijd gegeten te moeten worden, zo ook op deze zelfmoordmarkt. De stank van de worsten en ander kwaliteitsarm vlees is overal aanwezig. Daarbij stinkt de gemiddelde marktbezoeker/kooplui toch harder dan normale mensen. Een andere voorwaarde om dit inferno te mogen bezoeken, lijkt het hebben van minimaal 2 goed zichtbare gebreken: een geamputeerd onderbeen, een ontstoken oog, een half oor, een slecht of geen gebit, een lelijk hoofd, schurft, wanstaltig dik zijn, lelijkheid, inteeltkenmerken enz. Daarnaast is het dragen van een trainingspak ook voorwaarde. Wil je er helemaal bij horen dan rol je je T-shirt (zonder mouwen) half naar boven zodat de ontsteking op je buik in ieder geval ook goed zichtbaar is.
Eens per jaar moet ik er ook aan geloven en dat is tevens de enige keer dat ik blij ben dat ik het aan m'n enkels heb. Ik hoef niet te lopen, ik zoek meteen een bier/worststal op, koop een biertje, ga flink chagrijnig zitten kijken in de hoop dat er niemand aan m'n tafeltje komt zitten, maar helaas: binnen 5 minuten zitten er 3 biggen voor m'n neus een stuk, voor mij onbekend, voedsel naar binnen te schrokken. Je hoeft niets te doen om misselijk te worden, je ogen en je neus open houden is genoeg. Ik kijk er nu al naar uit.