donderdag 18 augustus 2011

Bijwerkingen

Een van de grote kwaliteiten van de moeder van alle artsen in het Herstelpaleis in N is dat ze zich ook verdiept heeft in andere zaken als haar specialiteit hematologie. Ze is geïnteresseerd in de patiënt en dus buiten de werktijd even de werking en bijwerkingen van anti-epileptica in samenhang met de transplantatiemedicatie bestuderen is geen probleem. Vannacht was het qua toeval weer raak en aangezien we op een delicaat evenwicht balanceren voor wat betreft de medicatie, moet er dan vrij snel gehandeld worden. Omdat ik zelf ook al enigszins thuis ben in deze wereld kon dat in de vorm van wat extra Rivotril; 1e hulp dus, die weliswaar doeltreffend was, maar iets te veel. Dit moet gerapporteerd worden aan het Herstelpaleis om te bezien wat dat voor de andere medicatie betekent. Helaas genoot de moeder van alle artsen van haar vakantie en dan breekt dus meedogenloos de pleuris uit. De vervangarts, inmiddels ook een bekende wist het niet en in het anti-epilepsiepaleis was de betreffende arts ook op vakantie. Eigenlijk mocht ik van beide partijen zelf wel wat gaan dokteren. Een beetje dit er bij en dat er af en dan maar anticiperen. Niemand wil of kan de regie nemen op dit moment.
Een andere bijwerking is dat er vanaf volgende week een persoon komt om het huis schoon te houden omdat ik binnenkort weer naar het Onderwijspaleis aan de Frederiklaan moet om daar mijn slavenarbeid te verrichten. Achteraf kun je ze beter niet in huis hebben, want je krijgt een waslijst met allerlei eisen betreffende schoonmaakmiddelen, soorten trappen die aanwezig moeten zijn, kwalificaties van de stofzuiger (draaibare slang, lengte 2 meter, lengte zuigstang 135 cm, zuigvermogen minimaal 800 watt, hulpstukken, elektrisch veilig, goede wend- en plaatsbaarheid) en weet-ik-veel-wat voor andere eisen (o.a. steellengte ragebol 160 cm). Zoiets noemt men met recht een zorgovereenkomst (met zorgdossier!) want ik heb er zo wel weer een hoop zorgen bij. Stel dat die huishoudtrap niet in orde is, wat dan? Boete? Geestelijk marteling door de zorgcoördinator zelf? Dus met angst en beven naar zo'n kluscentrum gegaan en hopelijk de juiste trap gescoord. Daar krijg ik dan weer bijwerkingen van.