Op een enkele domheid na, weinig gehoord van Toos van Verstandsverbijsteringsveldt de laatste maanden. Ze is al weer een tijdje minister, maar lijkt het nog niet helemaal te beseffen. Ik vermoed dat het een uitermate saaie bedoeling aan het worden is in het doorgaans zo verwarde hoofd van Meisje Marja. Toch gaan we momenteel weer dagelijks indirect gebukt onder haar trieste voormalige gedachtegoed en de uitwassen daarvan. Zoals voor iedereen duidelijk is in het bedrijfsleven en het onderwijs, is het belangrijk om je personeel onder druk te houden want anders krijgen ze het gevoel dat ze iets 'betekenen' en daar zouden ze dan misschien wel enige eigenwaarde uit kunnen destilleren en dat moeten we dus niet hebben. Op mijn onderwijsinrichting heeft men vorig jaar uitgevonden dat je zoiets het best collectief kunt aanpakken. Men heeft een droeve verzameling van uitgangspunten ter verbetering 'Road to Excellence' genoemd. Goed was niet meer goed genoeg, het moest ineens weer EXCELLENT zijn. Terwijl de heren en dames bestuurders zelf niet in staat zijn om de zaak financieel in de hand te houden, moet het voetvolk de zoveelste hersenspoeling doormaken. Op basis van dik 130 uitgangspunten wordt nagegaan of alles wel 'klopt' of nog voor verbetering vatbaar is. De beleidsmakers hadden in de gaten dat ze eigenlijk niets meer toe te voegen hadden en dat hun baan eigenlijk overbodig was en na een lucide ingeving van waarschijnlijk de po-si-tio-ne-rings-ex-pert (Hoor ik ook niets meer van. Adriaan waar zit je?) kwam men op het idee de werknemers collectief te kwellen met hun onderwijskundig-bedrijfsmatige abstracties. Er moest natuurlijk ook een controle-apparaat op komen. Dat waren ze zelf, zodat ze het hele proces in bedwang konden houden en nog een jaartje of wat aan de gang konden blijven. Waar heeft men het zoal over (we hebben het dus over een school!)? Een voorbeeld: 'Het uitgangspunt 'kwalificerend beoordelen in de beroepscontext' is getoetst op (financiële) haalbaarheid.' Nogmaals: 'Het uitgangspunt 'kwalificerend beoordelen in de beroepscontext' is getoetst op (financiële) haalbaarheid.'Toos van Verstandsverbijsteringsveldt is dus indirect verantwoordelijk en de beleidsmakers van mijn school zijn dus direct verantwoordelijk dat ik hier over moet nadenken. Dit is maar 1 van de ruim 130 grijspraat-punten. Wordt onze school hier beter van? Weet ik niet en weet ook niemand want er is nooit een nulmeting gedaan en dat is ook niet mogelijk. Wel is duidelijk dat deze operatie weer veel geld kost dat ook aan bijvoorbeeld aan aandacht voor leerlingen en kennisoverdracht besteed had kunnen worden. Voor straf vandaag geen muziek!
Oh ja, en het is pas 'basisscan fase 1'. Wij zweten reeds, maar staan slechts onder aan de berg.
Morgen, maandag, meer over de WereldLeuco-dag van M. De boest is dan 11 dagen geleden, dus de witte broeders moeten dan actief zijn.
