Dag + 32; op weg naar herstel

Vandaag weer naar het herstelpaleis in Nijmegen geweest. Complicaties, complicaties, complicaties. De moeder van alle artsen was niet tevreden, zelfs een beetje verdrietig en licht in paniek. Bloedwaarden, wit-rood-trombos, alle 3 gedaald en vooral de lage trombos baren nu veel zorgen. Ook de nierfunctie onvoldoende en 2 kilo in een week afgevallen. Bloeddruk te hoog. Na het meten, komt het regelen en werd er dus weer een nieuwe dosis geneesmiddelen uitgeschreven. Daarnaast moeten er genoeg calorieën naar binnen en verzwakt M te veel. Dat wordt dan weer geregeld door de diëtiste. Vanaf nu drinkbare voeding, want door de ontsteking in de mond is het moeilijk eten voor M. Er moet nu zout naar binnen! En veel!
Net dus bij de plaatselijke drogisterij in Gestel-binnen-de-Rondweg bij de familie Geelman de medicamenten gehaald. Volgende keer, en dat raad ik iedereen aan die daar verzwakt, zijn of haar medicijnen komt afhalen, een Rode Kruis voedselpakket zelf meenemen om uithongering te voorkomen tijdens de inmiddels gebruikelijke wachttijd van 3 kwartier. Tevens ook enige preventieve valiums naar binnen slaan, dit om de rust te bewaren en bestand te zijn tegen de immer chagrijnige personeelsleden.
Maar goed, ook deze klus is geklaard en met de nieuwe medicijnen zou M onder meer wat beter moeten gaan eten. Vrijdag weer terug naar het herstelpaleis. Geen verbetering, dan opname.

Om M, mezelf en iedereen wat op te beuren Get Off van de Dandy Warhols