donderdag 2 februari 2012

Volgende stap

Men heeft net de kunstmatige ademhaling bij Marij aangebracht (via de keel een buisje ingebracht). Gaf nogal wat complicaties daar de omgeving van de keelomgeving al vol zat met bloed en bloedstolsels; was nog even paniek maar uiteindelijk is het gelukt. Nu is het de eerstkomende uren afwachten of Marij goed gaat reageren en of de ingreep niet te zwaar was. De beademing staat nu 'hoog' en moet langzaam lager worden. Momenteel is men bezig om de oude CVK (een soort hub voor de diverse medicatie en voedsel) te verschonen, want daar is ook sprake van bacteriengroei. Voor de rest worden de longen nu langzaam schoongemaakt en staat er van alles op kweek om te kijken of men toch nog iets kan vinden. Indien dat het geval is, is het de vraag of men daar behandeling op kan inzetten. Het afbouwen van de Foscarnet (anti-CMV) en Ciclosporine (anti-Graft-versus-Host) heeft vooralsnog geen effect. Marij ligt er nu rustig maar zeer getekend bij en is nog niet bij kennis. Het is afwachten de komende uren en indien het positief gaat en als men een mogelijk oorzaak vindt, dan wellicht verder bouwen. Toestand blijft somber, maar nog niet volledig hopeloos. Oh ja, in de vorige post stond nog een fout: het was niet het zuurstofgehalte wat voor problemen zorgde, maar het koolzuurgehalte waar van alles mee mis was.

Zuurstofgehalte

Marij -zoals M heet- heeft als enige van ons, paradoxaal genoeg, een redelijk rustige nacht gehad. Weliswaar met een koortspiek, maar deze was snel onder controle. Desalniettemin slaat de uitputting toe en kan Marij zelfstandig de beademing niet meer aan, het zuurstofgehalte in het bloed is te laag. Over een half uurtje wordt een buisje in de keel ingebracht en daarna zal de kunstmatige beademing een feit zijn. Daarna kan in ieder geval het slijm makkelijker uit de keel verwijderd worden en zal Marij letterlijk en figuurlijk meer lucht krijgen. Het grote gevaar van deze actie is dat het lichaam zou kunnen zeggen: he, dit is prettig, ik ga vanaf nu ook niet meer zelfstandig ademen, stel dat de oorzaak nog gevonden wordt en de beademing theoretisch gezien gestaakt zou kunnen worden. Dat is de spagaat waar de artsen inzaten, maar er is nu geen andere oplossing.