Vandaag weer in het herstelpaleis geweest. We hadden stille hoop dat er al aanwas zou zijn van de Leucos (witte broeders), maar helaas. Niet getreurd, want maandag aanstaande moet het Leuco-dag worden want dan zit M 11 dagen na de boest. Ik had vandaag weer eens last van het 'Waarom-ik gevoel'. In een auto zit tegenwoordig allerlei meetapparatuur en boordkompjoetergedoe. Op zich prettig, maar veelal overbodig. Een van de irritante eigenschappen is dat al dat elektronische gedoe ook aangeeft dat er bijvoorbeeld 1 gram lucht te weinig in een van de banden zit; er verschijnt dan een icoontje op het desboord en af en toe een piepgeluid. Om van deze ellende af te komen, zit er maar 1 ding op: lucht bijvullen. Op zich is dat niet zo'n karwei, maar wel als je gehoor een jaar 0f 30 geleden door Nick Cave en zijn vriendjes moedwillig is aangetast en er weinig 'hoog' aanwezig is. Bij het bijvullen van lucht wordt namelijk door een hoge pieptoon aangegeven wanneer er genoeg lucht in de band zit. Deze piep hoor ik nauwelijks, zeker als ik de banden bij aan het vullen ben die het verst van het vulstation afzitten. Vaak doe ik die kant als ik zeker weet dat er geen verkeer in de buurt is. Een soort kat-en-muis-spel. Verkeer weg, ik als een razende bijvullen en hopen dat ik de pieptoon hoor. Deze keer was ik op een voor mij vreemde plek: weinig verkeer gelukkig, zag ik. Helaas ... de man met een bladerenblazer die bezig was om bladeren weg te werken had ik niet opgemerkt en er naderde een gemeentewagen die de goten schoon aan het maken was. Zelfs aan de goede kant, kon ik niets meer horen. M gevraagd of zij bij het luchtvulapparaat wilde staan en wilde schreeuwen als het piepend geluid klonk. Dit mondde uit in een schreeuwende M: JA! JA! GOED! terwijl ik achter de auto nauwelijks iets hoorde en m'n hoofd af en toe boven de auto stak, schreeuwende IS IE GOED? Er stonden stilaan wel wat mensen te kijken, want we waren toch al wel een minuut of 10 bezig. Uiteindelijk was de missie geslaagd en het icoontje gedoofd. Het Waarom-ik gevoel dus.
Hieronder de schuldigen.
