Paniek! (2.1)

Vreemd genoeg loop ik niet met een slecht gevoel weg uit het herstelpaleis zo dadelijk, want ik zit nu -voor de bekenden- op het kompjoetereiland bij de ingang. Vandaag was het, ondanks dat het even echt linke soep was, een incident dat weinig met M's herstelproces te maken had. Het was een reactie op iets onverwachts (vieze vloeistof in de mond) uitmondend in hyperventilatie die weer uitmondde in ander fysiek leed. Het basisherstel verloopt, zoals duidelijk moge zijn, nog steeds moeizaam, maar M is in ieder geval weer op aarde. Zo, nu terug naar de wereldstad E.

Paniek! (2)

Rond het middaguur gebeld door de dienstdoende verpleegster of ik zo snel mogelijk naar het herstelpaleis te N wilde komen want het ging weer slecht met M: bij het nevelen (inhaleren van vochtige lucht), was er een soort hyperventilatie op gang gekomen met 210/110 als boven-onderdruk als gevolg. M was even van de wereld en in kamer 16 was het alarm; 2 IC-artsen + de vaste hematologiekern hebben M weer stabiel gekregen. M was na 3 kwartier weer op aarde. Toeval? Geen toeval, stelde de neuroloog en ikzelf vast. Het vreemde is dat M vanmorgen aan de telefoon tamelijk fris klonk. Op dit moment in diepe slaap met een onderdruk van 100-110, pols 110 en een te hoge ademhalingscoefficient, maar M is weer op weg naar 'normaal'. Morgen de PET-scan, overmorgen de uitslag en dan maar hopen dat het lek boven is.Vanavond, indien noodzakelijk, meer.