maandag 12 juli 2010

Nog even dit ...

Ja dus, toch weer 'fooled again', zie afgelopen zaterdag. Om deze serie dan toch maar positief af te sluiten, een stukje uit de toespraak voor de gediplomeerden. Medio september ben ik weer terug.

... In deze zaal zitten dus 2 generaties uit het Nederlandse Middelbaar Beroepsonderwijs; de deeltijd, nog gebaseerd op de eindtermen en enigszins te vergelijken met de vroegere MTS en de dagopleiding gebaseerd op de laatste ontwikkeling in onderwijsland.Over competentiegericht onderwijs is veel te doen het laatste jaar: de media hebben inmiddels een beeld gecreëerd dat de invoering van CGO een grote mislukking dreigt te worden en hebben alle zeilen bijgezet om die beeldvorming verder uit te vergroten. Kwaliteitsmedia als o.a. Zembla, NRC en Volkskrant hebben het afgelopen half jaar gepoogd om d.m.v. hun eenzijdige kijk een beeld te scheppen, waar wij ons totaal niet in herkennen. CGO moest namelijk ingevoerd worden, maar wij hebben geprobeerd om veel van de oude waarden te behouden.Door reportages en artikelen over ROC’s in het westen van het land, werd het beeld gevormd alsof leerlingen de hele dag in de kantine zaten te kaarten en gokken, geen lessen kregen en dat docenten nauwelijks nog uit de docentenkamer durfde te komen omdat ze zich bedreigd voelden. De beeldvorming werd nog verder versterkt door studentendemonstraties (wilden meer les) en de heer Verbrugge van BON, een academicus die in een constant gevecht verkeerde met alle voorstanders van CGO, maar die nog nooit een ROC van binnen heeft gezien. Dit heeft ons als ROC Eindhoven en specifiek de technische opleidingen bijzonder geërgerd: op verzoeken om hier eens te komen kijken, werd niet gereageerd; ook neutrale media (zoals 2 Vandaag/NOS) schijnen er alleen maar op uit te zijn om het huidige MBO in een kwaad daglicht te stellen. Wij werden onlangs gesterkt in de mening ‘dat het wel goed zat bij ons’ na de zoveelste inspectie. De ene helft van Nederland inspecteert namelijk momenteel de andere helft. De uitslag was positief: we mochten er zijn, zeker in vergelijking met de 9 andere ROC’s die al geïnspecteerd waren. Wij denken dus dat we tevreden mogen zijn; er kan natuurlijk altijd wat beter, maar in grote lijnen mogen we niet klagen, zeker gezien de grote berg bureaucratie die dit type onderwijs met zich meebrengt. Het leuke is dat een van de gediplomeerden een broer heeft die vorig jaar ook zijn diploma BOL 4 Werktuigbouwkunde heeft behaald. Hebben zij hetzelfde diploma?
Nee. Het diploma van vorig jaar was gebaseerd op PGO, dat van dit jaar op CGO. Het grote verschil zit ‘m in de projecten in het jaar die stukken belangrijker zijn en die als het ware een van de kerndelen van het diploma vormen; qua kennis is alles zo’n beetje hetzelfde gebleven, alleen veel van de kennis is veel meer toegepast.Daarnaast zijn competenties zoals analyseren, initiatief nemen, het kunnen toepassen van regelgeving en technische normen, zich professioneel opstellen veel duidelijker aan de orde gekomen dan voorheen; ook is de technische diepgang van de projecten ook groter. Wij denken dus een andere, nog beter op de werkvloer voorbereide leerling te hebben afgeleverd en daar zijn we gepast trots op, omdat het moeilijk was om de bureaucratie niet de overhand te laten nemen op het onderwijs ...

zondag 11 juli 2010

Magyar Trivia



M 6/M60 Hij bestaat dus echt! Ik heb er al eerder over gemijmerd, gedroomd, gefantaseerd en geschreven. Over een snelweg dus. Nooit verwacht, maar als de ergernis zo groot wordt, dan wil je wel eens te ver gaan. Hoe heb ik dit fenomeen ervaren? Wegens de zenuwen reed ik voor Budapest al fout, zodat ik al vrij snel in het inferno zelf vastzat. Omgedraaid en bij een benzinepomp gevraagd waar de M6 (M hat) was. Fout 2 dus; ik had meteen weer een berisping te pakken; de letter hat (6) wordt niet als 'hat' uitgesproken maar dient als hooat (maar dan sneller) uitgesproken te worden. Na deze berisping, bestaande uit een korte cursus fonetiek en een boze blik, wees de taxichauffeur mij de weg. Daarna veel ontroering, met tranen in de ogen heb ik het traject emotioneel verwerkt. Wel veel achterdocht: wachtte er na de volgende bocht misschien een ravijn? Maar neen, alles was in orde. Het was leeg (de gemiddelde Hongaar kan namelijk de tol niet betalen); het was surrealistisch: normaliter moet je constant op je hoede zijn op een moderne snelweg; hier moet je op je hoede zijn dat je niet in slaap valt of wegens euforie uit de wereld tuimelt.

Dat we ook wel wat van Hongaren kunnen leren, blijkt uit bovenstaande foto. Deze foto is genomen tussen 2 optredens tijdens een festival in de Kulturstadt Pecs. Dit festival was overigens georganiseerd door Nederlanders, want iets organiseren kunnen de Hongaren dan weer niet, behalve het Sziget-festival in Budapest dan weer wel. Maar goed, wat valt op? Goed gekeken? Er ligt geen troep op de grond, terwijl ik u toch kan verzekeren dat Hongaren flinke innemers zijn (zowel qua alcohol als worsten). De gemiddelde Hongaar loopt zonder te morren met zijn ledige plestik 0,5 liter! glas maar een vuilnisbak en gooit hem daar in tezamen met het lege worstbakje en servetje. Ook dit ziet er bij nader inzien weer surrealististisch uit, vergeleken bijvoorbeeld bij wat er vandaag weer veroorzaakt gaat worden in Absurdistan.

zaterdag 10 juli 2010

Won't get fooled again


Geen commentaar verder.

maandag 5 juli 2010

Druk en zwak

Deze dagen even erg druk; daarnaast fysiek zwak. Eind van de week weer aanwezig.

zaterdag 3 juli 2010

Rat Rutte

Wat gebeurt hier? Een student inspecteert het tandwielmechanisme van de blikkenpers die hij met zijn groep heeft ontwikkeld ... er staan 2 dames belangstellend te kijken en de student met de handen over elkaar staat uit te leggen hoe een en ander werkt ... op de leptob is een presentatie te zien hoe de techniek werkt ...

de student in het zwart T-shirt is de andere student bij aan het staan tijdens de inspectie ... daarachter is de stand van een andere groep ... de student voor de groen-witte blikkenpers wacht belangstellenden op ... een docente is de werkstukken die bij de blikkenpers horen aan het controleren ... de student in het groen-witte T-shirt (huiskleur van deze specifieke blikkenpersfabrikant) rechts kijkt geïnteresseerd naar wat de beoordelingen tot nu toe zijn ... de student naast de docente legt verantwoording af en legt uit.
Het was weer een goede blikkenpersbeurs (voor degenen die willen weten wat dat is, zie 26 september 2009; ik blijf namelijk niet aan het uitleggen), iedereen was weer blij (ouders, studenten, docenten); toch hebben wij dit in de illegaliteit moeten organiseren. De studenten mogen namelijk niets 'maken', dat staat niet in het kwalificatiedossier en mag dus niet: dat is geen kerntaak, laat staan een werkproces en bovendien zijn er geen prestatie-indicatoren voor. Juist ja, u snapt het ook niet. Mark Rutte schijnbaar wel, want hij is degene die de wet Competentiegericht Onderwijs (CGO) heeft getekend als toenmalig Staatssecretaris van Onderwijs. Daar praat hij nooit meer over, terwijl hij toch veel woorden de wereld inslingert en een grote mond heeft over van alles en nog wat.

donderdag 1 juli 2010

Markt



Er zijn mensen die het fijn vinden om op een markt rond te strompelen. Ik niet. In Nederland zellef hoeft het sowieso niet, maar als de mens in het buitenland is, schijnt het bezoeken van een markt opeens onontbeerlijk te zijn. Als men functioneel een markt bezoekt om bijvoorbeeld groenten, fruit, verse vis te kopen kan ik er nog wel mee leven, maar het doelloze geslenter op een buitenlandse markt moet immer vermeden worden. Vaak worden er door vrouwen op deze zogenaamde pittoreske markten allerlei nutteloze zaken aangeschaft, zoals T-shirten van inferieure kwaliteit, gehaakte tafelkleden, 6 beschilderde eierdopjes, een setje borrelglazen, een glazen asbak, een kam of wat dan ook. Het maakt niet uit, als er maar gekocht wordt. Iemand die zo'n bezoek nutteloos vindt, wordt voor een dwaze cultuurbarbaar versleten.
Ik heb een paar keer met vrouw, kinderen, vrienden over de diverse markten gesjokt. Ik kwam meestal misselijk, vol met hoofdpijn en onder de uitslag thuis. De 'moeder van alle markten' is de zondagsmarkt van Pecs in het verre en verwarde Hongarije. Alle onbetrouwbare marktkooplui uit de Karpaten, Centraal Europa en de Balkan hebben zich verzameld op een markt van 6 vierkante kilometer. Op markten schijnt altijd gegeten te moeten worden, zo ook op deze zelfmoordmarkt. De stank van de worsten en ander kwaliteitsarm vlees is overal aanwezig. Daarbij stinkt de gemiddelde marktbezoeker/kooplui toch harder dan normale mensen. Een andere voorwaarde om dit inferno te mogen bezoeken, lijkt het hebben van minimaal 2 goed zichtbare gebreken: een geamputeerd onderbeen, een ontstoken oog, een half oor, een slecht of geen gebit, een lelijk hoofd, schurft, wanstaltig dik zijn, lelijkheid, inteeltkenmerken enz. Daarnaast is het dragen van een trainingspak ook voorwaarde. Wil je er helemaal bij horen dan rol je je T-shirt (zonder mouwen) half naar boven zodat de ontsteking op je buik in ieder geval ook goed zichtbaar is.
Eens per jaar moet ik er ook aan geloven en dat is tevens de enige keer dat ik blij ben dat ik het aan m'n enkels heb. Ik hoef niet te lopen, ik zoek meteen een bier/worststal op, koop een biertje, ga flink chagrijnig zitten kijken in de hoop dat er niemand aan m'n tafeltje komt zitten, maar helaas: binnen 5 minuten zitten er 3 biggen voor m'n neus een stuk, voor mij onbekend, voedsel naar binnen te schrokken. Je hoeft niets te doen om misselijk te worden, je ogen en je neus open houden is genoeg. Ik kijk er nu al naar uit.