De laatste dagen is aan de stand van de morfinepomp wel zo'n beetje af te lezen hoe het gaat met M. Vandaag stond ie bij binnenkomst op 4,0 en dat is veel. 2,0 Gaat nog; 0 (lees: nul) is al weer een tijd geleden. Vannacht was het weer kermis en had M zware koorts. Men weet nog steeds de oorzaak niet en woensdag of donderdag zal er een PET-scan plaatsvinden; het lichaam wordt dan in digitale mootjes onderzocht. Een dag daarna zal dan hopelijk de oorzaak van de koorts duidelijk worden en kan er omgeschakeld worden van 'beheersen' naar 'behandelen'. M ligt ook weer aan het zuurstof, maar maakt desalniettemin een levendige indruk, al dan niet veroorzaakt door de morfine. Met M nog even overlegd of er wat van af kon en inmiddels zit M op 3,5. Het zijn ineens hele andere waarden die een rol aan het spelen zijn. Waar het voorheen de trombos, leucos en HB-gehalte primair waren, moet nu eerst de bloeddruk etc. (onderdruk en pols zijn vaak veel te hoog) maar weer eens stabiel zijn. M heeft nu ook een soort ademtherapeut zodat het slijm er makkelijker uit kan. Het omgaan met al de rotzooi die uit M's mond komt is een dagtaak: constant in de weer met spuugbak, spoelwater, zakdoekjes, lippen insmeren, ogen insmeren, nevelen (om de zaak los te maken). Om mezelf ook even los te maken:
