Het hoofd was helemaal leeg; Farizeeër Dzjek (zie 20/2 en 13/3) zat met z'n luchtmachtsnol veilig in de kazerne; Van Verstandverbijsteringsveldt had eindelijk de status, die ze in feite altijd al had: demissionair en ik had al meer dan 10 dagen geen televisie gezien. Een kampvuurtje maken en zorgen dat het vuurtje bleef branden, zodat de inhoud van de pan op temperatuur bleef en op smaak kwam. Zo hoort het.
Hout hakken is normaal m'n hobby niet; ik ben onhandig, dus er kan van alles gebeuren en daarnaast word ik er moe van. Edoch, wat hout hakken voor een knapperend vuurtje met daarboven een pan smakelijk voedsel, mag ik graag doen. Echter, ineens begon tijdens het hakken enige agressie los te komen. Wat was er toch aan de hand? Hoe kon dat? Nadere introspektie leerde dat ik dacht dat ik op het hoofd van Felix Oprottenberg (zie ook Leeghoofderij, 4 april) in aan het hakken was. Morgen zijn de verkiezingen, daarna nog een dag naar het pseudo-intellectuele geleuter van Oprottenberg luisteren, daarna de volgende terrorist. Ook weer een Dzjek: Dzjek van Gelder. Houdt het dan nooit op?
