Begin 80-er jaren ontdekte ik Maarten Biesheuvel. Biesheuvel schreef vooral korte verhalen, waarin het er vaak flink absurd aan toe ging. Biesheuvel is altijd een beetje ziek in het hoofd geweest en werd af en toe opgenomen wegens angstaanvallen. Ondanks dat, was hij zeer productief in de 70-er en 80-er jaren. Hij werd/wordt door het leven geholpen door Eva, zijn levensgenoot. Ik heb hem 1 keer zien optreden en met zijn kolderieke voorkomen, nasale stem en de inhoud van de verhalen was het genieten. Af en toe zong hij ook een psalm of liedje. Eva zat ergens bij hem in de buurt en tegen het einde vroeg Maarten of er nog tijd was voor iets, want ze moesten nog terug met de trein naar Leiden. Eva knikte en Maarten vroeg of we nog een liedje of een verhaal wilde horen. Her werd een liedje. Bovenstaande geeft alleen maar aan dat Maarten een schepper was, maar aan de andere kant ook volledig afhankelijk. Hij kon van zijn angst kunsten maken. In de jaren 90 en later raakte hij opgedroogd, schreef nog maar weinig, maar kreeg uiteindelijk wel de PC Hooftprijs. Terecht, want zijn verhalen zijn tijdloos en kun je blijven lezen. Hieronder 2 links.
http://www.youtube.com/watch?v=Vf-LLuGk3wo
en
http://boeken.vpro.nl/personen/22542573/
