vrijdag 26 november 2010

Kerstpakket (1)


Op de laatste vrijdag voor Kerstmis fietst een man voorbij; het miezert, de temperatuur is 3 graden. Het is half 5 en al donker. De man heeft een Unox-ijsmuts op en onder zijn snelbinders zit een kerstpakket. Waarom word ik hier treurig van? Waarom kom ik op zo'n vrijdag altijd huilend thuis, terwijl er 2 weken vakantie beginnen?
Met het kerstpakket heb ik niets: 4 van de 10 haal ik niet eens op. Dit komt voor een deel omdat ik er een jaar of wat geleden achter kwam dat er middels spretsjiets bijgehouden werd wie wel en wie niet zijn pakket had opgehaald. Niet ophalen was dus een middel om de structopaten te irriteren. Na de kerstvakantie werd je dan via een meeltje of op andere manier aangezet om de jaarlijkse aalmoes af te halen. Voor een ander deel is het voor mij nog steeds onverklaarbaar, waar mijn slechte relatie met het kerstpakket vandaan komt.
Maar goed, blijven er nog 6 over. 4 Daarvan geef ik weg aan mensen die graag een 2e kerstpakket hebben of aan de BedelBulgaar op het lelijkste plein ter wereld (je zult maar Bulgaar zijn, in Nederland worden gedwongen om gecertificeerd te bedelen en dan, of all places, ook nog op het Franz Leharplein je geld bij elkaar moeten scharrelen). De overige 2 moet ik, onder dwang van Marij, mee naar huis nemen:'en dit jaar is het uit met de flauwekul, je neemt je pakket mee'!
Waarom heb ik daar nou allemaal zo'n moeite mee? Wat is dat voor zielig gedoe? Waarom haal ik dat pakket niet gewoon op, zet het thuis neer en zie wel wat er gebeurt?
De meest voor de hand liggende reden is dat de inhoud nooit spectaculair is. Maar stel nu dat er een aaiPet en een aaiFoon G4 met alvast een bon voor de nieuwe G5 in zou zitten, wat zou ik dan doen? Naar alle waarschijnlijk zou ik het pakket ook weigeren. Bovenstaande objecten komen er toch wel een keer. Maar wat zou mijn beslissing zijn als er in het pakket 4 retourtjes Amsterdam - Phoenix, een voucher voor 2 Ford Mustangs en nog € 5000 zakgeld in het pakket zouden zitten? De eerste reflex zou zijn: aannemen, snel wegrennen en thuis meteen de reis organiseren. Of toch niet? Ik ben er nog niet uit. Morgen of overmorgen meer. Als link 'I wana be sedated' (Ik wil tot rust gebracht worden)
http://www.youtube.com/watch?v=wMD7Ezp3gWc