Dag 0 is zo'n beetje verlopen als Dag 0 moest verlopen; eerst naar de uitreiking van J.'s diploma alwaar ze ook al was opgevallen door haar altijd in orde zijnde uiterlijk en het 'tasgedrag' (een damestas mag nooit op de grond staan, want anders wordt hij vies). We waren trots met z'n allen en daarna meteen door naar KGB-stad Nijmegen. We hebben de transplantatie met z'n allen meegemaakt, toch wel een vette mijlpaal (het beenmerg is het zakje met de rode vloeistof), en goed om met elkaar mee te maken. M. voelde zich goed, maar later op de avond toch wel erg vermoeid. Daarna naar wereldstad E. om de borrel mee te maken en rond 02.00 kwamen J. + K. met de moeder van K. uit Hongarije. Nog even bijgekletst, om 04.00 naar bed en vanmorgen met J. naar Nijmegen. M. was nog steeds in goede conditie, de klachten van afgelopen week waren ook gedetermineerd en bleken een uitvloeisel te zijn van een door de chemo beschadigde slokdarm. Ook daar is weer een medicijn tegen, maar het probleem is nog niet helemaal opgelost. De moeder van alle dokters was desalniettemin tevreden en wij ook.
