zondag 28 februari 2010

A.D. 2010


bron: NRC Handelsblad
Over wat dit precies betekent, ben ik al 2 weken aan het nadenken. Dinsdag uitsluitsel.

zaterdag 27 februari 2010

Vunzigheid


Op zaterdagmiddag kwam ik in horecagelegenheid Usine in de middelgrote provinciestad E. terecht. Usine is gevestigd in een oud Philips-gebouw. We hadden honger en vroegen de kaart. Op de kaart stonden, naast ongeveer 18 fouten tegen de Nederlandse taal, ook garnaalkroketten vermeld (of is het misschien garnalenkroketten?).
Ik mag inmiddels van mezelf stellen dat ik een expert op het gebied van garnalenkroketten ben. Aan de Belgische kust wordt een portie garnalenkroketten geserveerd op een ruim bord, 2 boterhammen, wat boter, enig groenvoer en nog wat mosterd of andere zuur. Voeg daarbij nog een fris biertje en een feestmaal is daar. De garnalenkroketten zijn uiteraard van een uitstekende kwaliteit. De garnalenragout heeft de juiste smaak en af en toe tref je een echte garnaal aan. De kroket heeft een krokante laag van de juiste kleur en smaak.
Ik heb al eerder geschreven over mijn teleurstellende ervaringen in de Nederlandse horeca, maar vanmiddag was het wel erg triest. Op een schoteltje werden 2 bleke kroketten geserveerd; er stond nog een klein schaaltje geschifte mosterd-mayonaise bij. Daarnaast lag nog 1/32 citroenschijf. Ik was verbouwereerd. Ik vroeg of er ook brood bij hoorde. Oh ja, dat waren ze vergeten. Snel werd een mandje met 3 stukjes stokbrood aangerukt. De garnalenkroketten bleken hol van binnen te zijn afgezien van enige garnalen. Geen ragout dus en na enige minuten stortte de kroketlaag van kroket 2 in elkaar. Een zielig gezicht, zeker omdat de kleur deed denken aan een TBC-patiënt van voor de 1e Wereldoorlog.
Omdat ik over veel doorzettingsvermogen beschik, heb ik de vunzigheid naar binnen gewerkt. Marij had een beenhammetje. Na ongeveer 30 minuten werden we allebei misselijk. We hebben elders nog wat drank genomen om de magen weer tot rust te krijgen.

vrijdag 26 februari 2010

Bedelaar


Dit is een gedeelte van het lelijkste plein ter wereld (zie ook Franz Lehar, 14-6-2009), maar dat doet er even niet toe. Bij de ingang -ook deze keer, maar niet zichtbaar op de foto- van de kruidenier staan steeds vaker, meestal onduidelijke Oost-Europeanen, te bedelen. Zij worden ook wel BedelBulgaren genoemd (dank Marten). 1 Op de 4 keer gaf ik zo'n BedelBulgaar wat. Dat is niet veel, want ik heb een kruideniersverbod, maar af en toe moet ik door de omstandigheden gedwongen, toch naar binnen. Ongeveer een maand geleden zag ik een pasje bungelen aan de jas van de BedelBulgaar.
Op dit pasje was een pasfoto zichtbaar, zijn naam en nog wat zaken die ik niet goed kon zien. De BedelBulgaar was dus gecertificeerd! Zonder pasje wordt er niet gebedeld in dit land! Ik probeerde mij voor te stellen hoe e.e.a. in zijn werk was gegaan. Een of andere overheid (lokaal, provinciaal of landelijk) had beslist dat bedelaars geregistreerd moesten worden. Hier is uiteraard flink over vergaderd; daarna moest de BOD (BedelaarsOpsporingsDienst) op pad om alle niet gecertificeerde bedelaars op te sporen. Alle opgespoorde bedelaars moesten een cursus Bedelen op niveau 2 volgen (de BBL-variant). Nadat zij de cursus positief hebben afgesloten, moesten ze naar het Gemeentehuis om aldaar de pasjes af te halen bij loket 27b. Eerst wel een gecertificeerde pasfoto laten maken (het geld daarvoor niet bij elkaar bedelen, want nog niet gecertificeerd!!!). 3 Dagen wachten ('Wat? heeft u geen e-mailadres?' 'Nee, ik ben bedelaar.')
Daarna nog de 'draaginstructies' doornemen: uw pasje moet duidelijk zichtbaar aan de rechterkant van uw jas op borsthoogte hangen.
Dit scenario is natuurlijk niet de realiteit, want de meest BedelBulgaren spreken slecht Nederlands, zijn onwillig, hebben geen tijd want moeten bedelen enz. De werkelijkheid is nog vreselijker dan hierboven geschetst. Over wat deze uitwas kost, zal ik maar niet uitweiden.
Over 'n tijdje gaan ze terug naar het land van herkomst en vertellen de landgenoten over hun bedelcertificaat en -pasje en het rare land Nederland. Het wordt gezellig die avond.

woensdag 24 februari 2010

Geen hoed?


Hopman en beestjesonderzoeker Plasterk (nog steeds dank aan Jeroen Brouwers) kan verder geen schade meer aanrichten in het onderwijs. Heeft hij overigens nauwelijks gedaan, want hij had het altijd te druk met de cultuur (recepties aflopen en interesse tonen), foto's maken (jawel met een echte Hasselblad) of zijn hoofd vertonen op de verrekijk en onzin uitslaan. Ook de afgelopen dagen weer veel te vaak gezien. Overigens komt onze hoedeman nog een keer aan de beurt wegens zijn dwaze optreden in DWDD enige weken geleden (over het onderwerp 'hun zeggen').
Er zijn echter belangrijkere dingen. Het Lekkende Leeghoofd aka Van Verstandbijsteringsveldt, ook wel Meisje Marja, weet nl. niet dat ze wel degelijk meerdere hoeden heeft. Daarnaast gaat ze zich vooral met onderwijs bezig houden.

(bron: nu.nl)
Ook dat nog! Normaliter ventileert ze de waanzin geformuleerd door haar ambtenaren en andere spretsjietterroristen braaf, maar nu gaat ze zich vooral op onderwijs richten. Dat betekent dat ze misschien zelf dingen gaat bedenken. We wachten in spanning en onzekerheid af. Ik heb de luiers reeds naar Den Haag gezonden. Ze gaat ook veel aandacht besteden aan het onderwerp 'vrouwen aan de top'. Werd inderdaad tijd. Begin bij uzelf.

dinsdag 23 februari 2010

Waterspin (8)


Daar staat ie dan; 700 uur arbeid later: de Waterspin of zoals ie tegenwoordig heet: de Waverunner (zie ook 13, 16, 18 maart; 1 april, 15, 19 juni en 17 september 2009). Oskar en Max voor het merendeel, maar ook Hans en Frank mogen trots zijn. En ik was blij!
De zwerver der zwerver (maker van de foto's) was ook weer een stuk minder teleurgesteld in de huidige generatie na het meemaken van de montage van de Waverunner. Geconcentreerd en met veel vakmanschap werd hij in elkaar gezet. Tijdens de testversie, een paar dagen eerder in de Ontdekfabriek, bleek al dat alles vrijwel foutloos geconstrueerd was en moeiteloos gemonteerd kon worden.
Uiteraard is het project nog niet afgelopen; de Waverunner moet ook nog gekeurd en aangepast worden en qua pneumatische aansturing een modificatie ondergaan. Ook deze heuvels zullen genomen worden. Kijk en geniet!

En nog een.

Nou goed dan, omdat ie zo mooi is nog een.

zondag 21 februari 2010

Nieuw! Nieuw! Nieuw!


bron: NRC Handelsblad
In september vroeg ik aan een klas leerlingen: Wie heeft hier 'niets'? Met 'niets' bedoelde ik: geen dyslectie, geen dyscalculie, geen PDD-NOSS of varianten, geen autisme of varianten, geen MBD of wat dan ook. MBD (Minimal Brain Distortion) is overigens wonderwel al jaren verdwenen, maar was midden jaren '90 erg modern. Met tegenzin staken 6 leerlingen hun vinger op. 6 Van de 22 leerlingen hadden dus niets.
Over een jaar of 10 krijgen we dus te maken met een aantal jongeren lijdend aan 'temperament-disregulatie met disforie'.
Hoe zit dat? De moderne geëngageerde lezer/ouder van de kwalitietskrant veert bij het lezen van bovenstaand bericht op en evalueert het gedrag van zijn/haar kind: ja, hij wordt inderdaad wel een paar keer boos per week en gaat daarna stil in een hoekje zitten omdat hij zijn zin niet krijgt. Snel naar de kinderpsycholoog en eisen dat het kind geïndexeerd wordt met bovenstaande kwaal/aandoening/ziekte. Daarna voelen veel ouders zich gevrijwaard van elke poging tot opvoeding (zij kunnen zich verschuilen achter de kwalificatie temperament-disregulatie):'ja, wij kunnen er ook niets aan doen ... Jan Peter heeft nu eenmaal temperament-disregulatie met disforie', en kunnen de scholen het verder opknappen. Naast de vaak ten onrechte afgegeven dyslexie-verklaring (veel leerlingen krijgen slecht taalonderwijs op de lagere school en dat wordt dan maar met de kwalificatie dyslexie verborgen), komt er over een tiental jaren een groep disforisch 'onhandelbaren' met een temperament-disregulatie-certificaat.
Ik kijk er nu al naar uit.

zaterdag 20 februari 2010

Dzjek


Dit is Jack (spreek uit: Dzjek of Sjek) de Vries, voormalig spindokter (zie ook 4 oktober 2009) van Balkenende. Hij werd voor zijn jarenlange geslijm en gelik uiteindelijk beloond en mocht als Staatssecretaris van Defensie de JSF binnenhalen (gaat niet lukken, want zware kostenoverschreidingen). Dzjek is van het soort dat met een misselijkmakende grijns (zie foto) het katje van de buren in een emmer water verzuipt en daarna vertelt dat er echt niets anders op zat.
Deze autistische sadist wil meer; hij wil deze keer minister worden en daarna hoogstwaarschijnlijk President van de hele Wereld. Dzjek gaat over lijken, is een rasopportunist, twittert er als een wezenloze op los en probeert zo de dingen naar zijn hand te zetten. Als dat niet lukt, gebruikt hij een andere strategie: verzuipen, martelen, wurgen (het doel heiligt de middelen). Dzjek is niet met het vaderland bezig, maar met zichzelf. Dzjek gaat nog voor veel onheil zorgen. Ik heb u gewaarschuwd!

vrijdag 19 februari 2010

Bertje


Het fijne van slecht weer tijdens de vakantie is dat je je kunt bezig houden met nutteloze zaken. Afgelopen donderdag was zo'n dag. Vanaf 16.15 tot 23.30 naar de verrekijk gekeken: met het kamerdebat over Uruzgan als basis wat heen en weer gezapt tussen voetbal en schaatsen. Heerlijk! Het was al lang geleden dat ik langdurig naar een kamerdebat had gekeken; er is eigenlijk weinig veranderd. Agnes Kant trapt af met wat kwalificaties als 'in ontbindinding, schaamteloos, beschamend' etc. Schiet half in de emotie, nek-aderen zwellen op. Daarna komt Femke Halsema; zij doet het weer op feiten en ratio. Kereltje Pechtold probeert daarna op basis van retoriek, metaforen en abstractie vooral zichzelf op te tillen. Mark Rutte vult de een of ander aan en probeert beleefd kritisch te zijn zonder anderen te kwetsen, want wie weet komt er nog ooit een kabinet met de VVD. De rest speelt een rol in de marge. Dit spel herhaalt zich na 1 uur.
Na verloop van tijd moesten Verhagen en Bertje Koenders opdraven om duidelijkheid te verschaffen. Daar werd Bertje blij van. Bertje was in eerste instantie voorbestemd om Minister van Buitenlandse Zaken te worden, maar door handig manoeuvreren van het CDA kreeg Rat Verhagen deze post. Bertje moest het doen met Minister voor (niet van!) Ontwikkelingszaken. Bertje was daar erg verdrietig over, want hij werd daardoor minder belangrijk, kreeg minder aandacht. Door wat 'wethouder-Hekking-gedrag' wist/weet hij toch al snel de onnodige aandacht voor zich op te eisen. Gisteren wist hij eigenlijk ook niet wat hij kwam doen; hij had niets toe te voegen. Hij braakte wel wat woorden uit, maar zei niets.
Bertje heeft sinds kort ook een echt kostuum aan; hij wil met de grote jongens meedoen. Maar waar de rest van het verwarde stelletje (Balkende, Rouvoet, Bos, Verhagen) er in een kostuum normaal uitziet, ziet Bertje er uit als een clown in een kostuum: mouwen te lang, schoudermaat van het jasje te groot, slechte snit enz. Ineens wist ik het: Bertje heeft 'een te grote broek aangetrokken'. Bertje hoort eigenlijk helemaal niet op zo'n belangrijke post, laat staan op Buitenlandse Zaken. Bertje moet snel weg, als het kan vandaag.

donderdag 18 februari 2010

Het Lekkende Leeghoofd


Ja, daar is ze weer; Staatsecretaris Van Verstandsverbijsteringsveldt, ook wel bekend staand als Meisje Marja, maar tegenwoordig ook wel het Lekkende Leeghoofd geheten. Het Lekkende Leeghoofd en haar ambtenaartjes weten het ook allemaal niet meer. ROC's die er maar op los sponsoren (meerdere eredivisie- en eerstedivisieclubs), terwijl er geen lessen gegeven worden, het MBO lijdt verlies (nogmaals: scholen kunnen geen verlies lijden), MBO-opleidingen afgekeurd (zeer zwak of zwak). Elke dag is het wel iets. Of een MBO-opleiding wordt afgekeurd heeft overigens weinig te maken met de kwaliteit. Het kan ook zijn dat het aantal kasten niet is vastgelegd in een spretsjiet of dat het rendement (zucht, steun, kreun) te laag is. Dit betekent het volgende: er beginnen 50 leerlingen aan een opleiding en na 4 jaar hebben 25 leerlingen een diploma; dit is een rendement van 50%. Dat vindt het Lekkende Leeghoofd te laag of te hoog, net wat haar ambtenaren er van vinden. In ieder geval is het uitgangspunt dat leerlingen zo snel mogelijk 'gecertificeerd' de deur uit gaan. Kwaliteit is eigenlijk niet belangrijk. Rendement te laag -je wilt bijvoorbeeld als school je kwaliteit behouden en er zakken wat leerlingen-, heeft als gevolg de kwalificatie 'zwak' van de door het Lekkende Leeghoofd ingeschakelde onderwijsgestapo (inspectie).
Het Lekkende Leeghoofd heeft inmiddels besloten om de invoering van het CompetentieGericht Onderwijs (CGO) weer met een jaartje uit te stellen (op 97 % van de scholen is CGO reeds ingevoerd; dus uitstel is eigenlijk onzin). Eigenlijk was het september 2008, toen september 2010, nu september 2011. Dat heeft ze dan wel weer goed gedaan; door de invoering over het einde van deze kabinetsperiode (officieel mei 2011) te tillen, krijgt ze niet nog meer ellende te verdedigen. September 2011 heeft het Lekkende Leeghoofd al weer een andere onnutte baan. Dat uitstel is dus een soort luier; het lekt allemaal bij het leeghoofd en dat uitstel zorgt er voor dat de shit niet helemaal zichtbaar wordt. Het stinkt wel allemaal.

Terug


Juist ja, het moet weer; ik kan er ook niets aan doen. Te veel onrecht, waanzin en mooie dingen te melden. Niet meer elke dag, maar toch wel een keer of drie, vier per week. Geniet nu vast van veelbelovende werktitels als: het Lekkende Leeghoofd, Kastentellers, Hongaars Bezoek, Temperament-disregulatie, Gecertificeerd Bedelaar, Waverunner, Wilco, Wijnkaarhouder, Hun Zeggen, Mavia O., Gestelsestraat.