Eind tachtiger jaren vloog een vliegtuig met o.a. toenmalig minister Ritzen en een aantal onderwijsbobo's, waaronder mijn toenmalige directeur, naar de Verenigde Staten. Zij kwamen diep ontroerd terug vanwege de schaalvergroting. Grote gebouwen met enorme aantallen leerlingen. Ritzen, hoogstwaarschijnlijk omdat hij dacht dat het allemaal goedkoper kon, de onderwijsbobo's omdat ze dachten dat ze zo de onderwijsmensen weer eens op een andere manier konden koeioneren en de directeurtjes omdat ze door zo'n schaalvergroting nog meer aanzien dachten te krijgen. Wij hadden toen een directeur van het megalomane en meedogenloze soort. Er was ook nog een andere MTS in de wereldstad E; die zou hij wel even confisqueren en daarna de rest van de wereld. Alles voor het ego! Waar deze megalomane egotripper geen rekening mee hield was dat de 2 MTS-en ook 2 verschillende culturen hadden. Iedere MTS dacht de wijsheid in pacht te hebben. Met nog een collega werd ik naar 'de Katholieken' gestuurd om daar een soort bruggenhoofd te vormen voor de rest van de collega's het jaar daarop. Een van de meest ellendige jaren uit mijn toch al zo droeve carrière. We hadden binnen de kortste tijd heisa met alles en iedereen en de zaak polariseerde alleen maar. De directeurtjes besteedden hier nauwelijks aandacht aan en zaten alleen elkaar maar dwars. De megalomane zette zijn veroveringstocht in, de Katholiek liet zich niet bezetten. Uiteindelijk mondde het uit in een stammenstrijd waarbij er eigenlijk geen winnaars waren. De energie had beter anders gebruikt kunnen worden. De directeurtjes spraken niet meer met elkaar en uiteindelijk werd het gefuseerde wanschepsel opgenomen in het inmiddels bekende onderwijsgedrocht ROC. Inmiddels zijn ze zelfs in de Verenigde Staten wakker: terug naar kleinschalige scholen. En eigenlijk is iedereen in Absurdistan aan de Noordzee ook wakker. Weg er mee, met die schaalvergroting!
Toch meent men hier weer verder te moeten fuseren. De reden is eigenlijk niet bekend; men schermt wel met 'schaalvergroting zal de overhead verkleinen' en wat andere even triviale als abstracte argumenten. Men dat proces (terugdringen van overhead) zelf al 10 jaar geleden in kunnen zetten. Bovendien wil ik graag persoonlijk wel wat gratis adviezen geven om de overhead te verkleinen. Daarnaast heeft men die belachelijk hoge overhead zelf laten ontstaan (500 van de 1500 mensen hebben niets met onderwijs van doen en de helft van het budget wordt gebruikt voor niet direct aan onderwijs gerelateerde zaken).
Ik ken voor de rest ook geen enkele docent, student, ouder of bedrijf die op het idee is gekomen om te gaan fuseren en die daar het nut van inziet. Toch weer megalomane ego-tjes, die over de rug van een onnodige fusie denken carrière te maken en daarnaast hun vriendjes van de diverse organisatiebureautjes gaan rijk maken? Weer verder onderwijskundig verval dus over de ruggen van studenten, ouders en bedrijven. De komende tijd komt dit letterlijk, hopeloze proces op gang met alle frustraties van dien bij het werkvolk. Fijn! Ik houd u op de hoogte.
Voor straf vandaag geen mooi liedje.
