Gisteren met vriend H het gebruikelijke rondje gemaakt. Dan komt ook 'de muziek' ter sprake. Wilco heeft weer een nieuwe plaat en speelt bovendien ook nog in het plaatselijke muziekpaleis. In dat muziekpaleis heb ik veel nieuwe en goede muziek gehoord. De sfeer was ook altijd goed, het voelde als een oude jas. Die oude jas moest zo nodig vervangen en die nieuwe jas is door bijdehanteriken ontworpen, dus die past mij niet. Allereerst staan er geüniformeerde bewakingsbavianen je op te wachten, vroeger was dat een kennis die geen enkele agressie uitlokte en je af en toe ook nog voor niets naar binnen liet. Maar goed, dat is het vraagstuk niet. Waarom wil ik helemaal niet naar Wilco? Juist! Vanwege het publiek. Men staat daar niet losjes. Ik weet niet wat het is in die grote zaal. Iedereen staat daar met gespannen spieren en laat niemand passeren. Men drinkt niet genoeg, men gaat niet uit de bol, men consumeert domweg, men geniet niet of in ieder geval niet zichtbaar. Dertigers en veertigers exemplarisch A.D. 2011. Saai, meneer d'n dokter! Saai! Daarom ga ik er ook niet naar toe. Bovendien is die nieuwe plaat volledig gejat van de Kinks en in die zin ook saai. Andere -niet- saaie Kinks-adepten uit de jaren '80 zijn de Only Ones. Ook nog ooit gezien in mijn oude jas.
Vandaag overigens weer op bezoek geweest bij de moeder van alle artsen en de strategie voor de 2de transplantatie voor M uitgezet. Hierover een dezer dagen meer.
