Dag + 22; op weg naar herstel

Vandaag weer wat nieuws geleerd. De bloedwaarden waren scherp gedaald; de witte broeders van 3,1 naar 1,7 en de trombos onder de 100. Foute boel, zou men denken als leek. Gelukkig legde de moeder der verpleegkundigen het uit: er was hoogstwaarschijnlijk geprikt net nadat het zoutinfuus was verwijderd en dan is het bloed qua samenstelling enigszins verdund (er is namelijk een flinke dosis zout water het lijf ingegaan). Als gevolg daarvan dalen de waarden. Logisch. Voorlopig geen paniek daaromtrent dus. Zoals gesteld is het zoutinfuus ook verwijderd en de zoutwaarde weer terug naar 125 en dat is goed. Waarom ligt M dan nog in het ziekenhuis is de volgende vraag. De reden daarvoor schuilt hem in het feit dat ze zeker willen weten of de verlaging van de bloedwaarden voortkomt uit de veronderstelling hierboven. Daarnaast moeten de koorts ook zeker weg zijn.

Voor de rest is M nog steeds niet in topvorm, maar dat is niet verwonderlijk na al de sores van de afgelopen week. Morgen wordt het weer meten (meten is weten, zoals wij allen weten) en komt er misschien duidelijkheid over wanneer M het ziekenhuis mag verlaten vermits er geen nieuwe tegenslagen opduiken.

En de boer? ... Hij ploegde voort ... en M ook.