woensdag 1 februari 2012

Delier en zo

Het woord is al eerder gevallen, maar er moet nu gesteld worden dat M nu definitief in de 'fase Delier' zit. Waar M gisteren nog angst, herkenning en enige emotie kon uitdrukken, is dat vandaag zo'n beetje verdwenen. Delier is een psychische reactie op ernstige ziekteverschijnselen en op de een of andere manier sluit de geest zich dan in meer of mindere mate van de werkelijkheid af. Delier is geen blijvende zaak is, als M uit de crisis komt zal de 'fase Delier'ook langzaam verdwijnen. M ligt nu met een zuurstofmasker op van een type dat we nog niet gezien hebben, maar het is in ieder geval wel effectief. Bloeddruk, ademhalingsfrequentie zuurstofgehalte in bloed en hartslag zijn tot acceptabele hoogten (kunstmatig) teruggebracht. We zijn toch maar met z'n 3-en gegaan omdat het misschien vragen op zou leveren bij M als J er niet bij zou zijn en vragen daar heeft M momenteel geen behoefte aan. Later in de middag (rond 16.00) hebben we een gesprek met een hematoloog en IC-arts om te horen hoe-en-wat er nu precies aan de hand is, welke de strategie ingezet is en wat de verwachtingen zijn.
Voor wat betreft de nieuwe SBS-serie 'De Familiekamer' (zie gisteren) heeft alles zich opgelost. Zij die elkaar krankzinnig willen maken met emotioneel geschreeuw en ander gedoe, oeverloos getelefoneer, infantiele gesprekken voor vergevorderden etc. zitten in Familiekamer 1, de rest in Familiekamer 2. Fijn dat zulk soort dingen vrijwel altijd automatisch gaan. In Familiekamer 1 vinden de eerste TV-opnamen ook plaats. Ik zag, dacht ik al iemand van de familie Krabbe rondlopen (accent op de e plaatsen lukt niet op de herstelpaleiskompjoeters). Ook ene De Mol liep al zenuwachtig te doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten