Niet-roker

Iedereen die stopt met roken, komt ook met de moeilijke momenten in aanraking. Het zijn inmiddels clichés geworden: de sigaret na het avondeten, de 1ste sigaret van de dag en uiteraard de sigaret bij drankgebruik. De normale valkuilen dus. Deze valkuilen zijn nog wel te omzeilen, maar wat met de 5 sigaretten waar het eigenlijk om gaat? De 5 keer dat je uit je werkomgeving even naar buiten kan/mag om een paar kalmerende hijsen te nemen, desnoods bij windkracht 8 en een gevoelstemperatuur van -15. Het zijn vaak ook de momenten dat er lucide gedachten door het hoofd dwarrelen. Het zijn ook de momenten waarop je ongedwongen informeel van alles kunt regelen. Deze momenten zijn nu weg! Ik moet het nu doen met een gevulde koek en extra boterhammen. Het volgende sigaretmoment spookt al weer door mijn hoofd; dadelijk ga ik naar huis (ik tiep dit stukje in rooktijd) en dan stak ik op weg naar de auto er weer een op. Gewoonte dus, want mijn lijf zit er nog niet op te wachten. Dat komt nog, na een week of 6, als je denkt dat je de zaak onder controle hebt. Rond die tijd zal de dagelijkse ergernis opgelopen zijn tot abnormale proporties en ondanks dat er genoeg 'afreageermensen' rondlopen, zullen zij ook niet meer functioneren. Op dat moment is al vaak genoeg de duivel in mij gevaren. Over 6 weken is het eind maart; de tijd van de voorjaarsklassiekers. Daarna begint definitief de lente. Ik moet denken aan Oblomow, de hoofdpersoon (lage, verarmde adel) uit de gelijknamige roman van Gontsjarow. De eerste 150 pagina's zit (ligt) hij in zijn muffe, vervallen stadshuis depressief te zijn. Het is donker, het is koud, het stinkt, het is vochtig, het is verval zonder decadentie, het is niets, het is februari aan het eind van de 19e eeuw ergens in een Russische stad. De hoofdpersoon durft al weken een brief niet open te maken omdat hij onheil verwacht. Eind maart gaat hij naar een van zijn landgoeden en alles komt goed. Snel maar weer een keer lezen, Oblomow van Gontsjarow. En u ook. Als ik die 1ste 150 pagina's door ben, hoef ik ook niet meer te roken.
Op de foto sta ik mijn op 5 na laatste sigaret te roken in de Rotterdamse Witte de Withstraat schuin tegenover café de Witte Aap en 75 meter links van de zaak waar ze het beste broodje warm vlees ter wereld maken. Er zijn slechtere plekken op deze aardkloot te bedenken om je op 5 na laatste sigaret te roken.