Broodopstand

Broodopstand, ook wel bekend als opstand van het kaas- en broodvolk in de 15e eeuw; een mooi woord. De naam geeft aan dat de mensen die geen kaas en brood meer konden betalen in opstand kwamen. Het woord tolde al weer een week door het hoofd en uiteindelijk weet ik ook waarom. Tegen de stroom in heeft mijn onderwijsinrichting voor de zoveelste keer besloten om de leerlingen nog minder uren 'directe contacttijd' -les dus- te gunnen. Zoals bekend moge zijn gaat meer dan 50% van de eenhonderdentien miljoen Euro op aan zaken die niets met 'les' te maken hebben. Men vindt dit normaal, maar de gifbeker is nog niet leeg. Nu moet er weer meer geld naar al de bijdehanterikken en minder naar de Kempische boerenzoon die graag iets over werktuigbouwkunde of welke nadere technische richting dan ook wil weten. Dit alles gebeurt in Brainport Eindhoven. We worden ook ineens taakverantwoordelijke, financieelverantwoordelijke resultaatverantwoordelijke teams die zelf mogen beslissen over van-alles-en-nog-wat-maar-niet-heus-dus. Maar dat wil eigenlijk niemand. We willen gewoon een potje les geven en dat zelf organiseren zonder gezanik. Wij kunnen eigenlijk ook geen fatsoenlijk kaas en brood meer betalen voor de jongeren; ze worden qua kennis uitgehongerd en de regio ook. Als we niet aan de uithongering meedoen, worden we zelf uitgehongerd. Financiële repressieve tolerantie. Tijd voor opstand.
Als liedje Thunderclap Newman met Something in the Air

Waar is Felix?

Ik zit al een tijdje in een mentaal sterke periode. Ik kan momenteel moeiteloos een hele uitzending van DWDD bekijken, zelfs als daar bijvoorbeeld Dzjek de Vries optreedt. Ik hoef me momenteel ook helemaal geen Jan Klaassen-tafereel voor te stellen om zijn hoofd en trivialiteiten te kunnen verwerken; het gaat allemaal goed. Ook een overdosis grachtengordeldieren en hun inteeltentourage verwerk ik zonder aanvallen van mismoedigheid.
Maar waar is Felix Rottenberg voor den donder? Zouden ze hem opgesloten hebben, want de laatste keer was de kolder echt in zijn kop geschoten, maar neen ... op 19 maart heeft hij nog flink op de radio geraaskald. Hij leeft dus nog en is vrij of krijgt in ieder geval af en toe tijdelijk verlof. Ik mis hem. Laat hem weer verschijnen. Desnoods in een dwangbuis als hij echt gevaarlijk is; er is al zo weinig te lachen.
Om dit gemis tijdelijk op te vangen Sjef van Oekel in Zuurkool met vette Jus. Ook lachen.
Ja, kindertjes, dit vonden wij vroeger leuk, de tijden veranderen.

D-Day

Vandaag is het D-Day en het is zaak om creatieve destructie in verband te brengen met William Blake's uitspraak 'Opposition is true Friendship'.
Eerst maar even waarom D-Day. D-Day maakt deel uit van het proces dat op 24 februari is ingezet (zie aldaar). Creatieve destructie is een gedachte van de Oostenrijkse econoom Schumpeter en kan als volgt beschreven worden:
Onder creatieve vernietiging (Engels: 'creative destruction') verstaat Schumpeter een proces van voortdurende innovatie, waarbij succesvolle toepassingen van nieuwe technieken de oude vernietigen. Schumpeter houdt technische innovatie voor de enige werkelijke bron van economische groei. Succesvolle innovatie verschaft tijdelijke marktmacht, die de winsten en marktaandelen van op voorgaande technieken gevestigde bedrijven aantast. In een nooit eindigend proces van opkomst en ondergang worden oude bedrijven vernietigd door nieuwe. Daar technische innovatie volgens Schumpeter de enige manier is waardoor de welvaart kan toenemen, ziet hij niets in maatregelen waarbij ongericht geld in de economie wordt gepompt om groei te bevorderen.(bron Wikipedia)
Kort gezegd: om vooruitgang te creëren, moet het oude afgebroken worden. Dat geldt soms ook in een organisatie. Als je creatief wilt vernietigen, moet je op de een of andere manier betrokken zijn, anders laat je de boel de boel. Mensen die betrokken zijn, worden niet altijd gewaardeerd in een organisatie omdat ze soms als lastig worden ervaren. Ze zijn echter wel nodig anders kan er niet aan creatieve vernietiging gedaan worden. 'De Heere kastijdt degene die Hij liefheeft', staat op diverse plekken al dan niet letterlijk in de Bijbel ( bijvoorbeeld in Deut. 8:5, Spr. 3:12, Hebr. 12: 6, 7, 10 en Op. 3:19). De gedachte van William Blake 'Opposition is a true Friend' is niets anders dan bovenstaand Bijbelcitaat. Zo is de cirkel dus rond en zijn we weer een stap verder in het doorlopende proces dat creatieve vernietiging heet.

Hoogstraat Blues

Goed nieuws! Zondag ... enig huishoudelijk achterstallig thuiswerk gedaan en toen maar richting centrum gelopen via een manifestatie in Gestel-binnen-de Rondweg waarvan ik de naam eigenlijk niet ken. Enfin, eerst maar even op het 2de ergste plein ter wereld wat drank naar binnen geworpen en vrij snel terug in Gestel in café R. terecht gekomen. Josh T. Pearson's muziek tolde nog steeds door mijn brein ... beklemmende schoonheid, maar daarover een andere keer meer. Marij kwam een oude kennis tegen, een oude trompettist die ik ook wel ken, maar niet echt. Uiteindelijk begin ik me ook met hun gesprek te bemoeien. We praten over muziek en Eindhoven. Uit zijn binnenzak haalt hij ineens de voorlopige tekst van de Hoogstraat Blues, een lied over de nog bestaande kroegen op de Hoogstraat , binnen-en-buiten-de-Rondweg. Ik ben ontroerd. Hij kent W. ook; ik vertel hem dat er een basis-versie moet komen, maar dat er ook wel een remix kan komen. De trompettist ziet het wel zitten en W. ook, dus die Hoogstraat blues komt er.
En omdat het maandagmorgen is ... I threw it all away

Dylan Thomas

Het is vrijdagavond ... alleen thuis ... Nederland staat veilig met 3 - 0 voor tegen en in het verre en verwarde Hongarije. J, K, S en nog wat bekenden uit café de B. in Pecs zitten daar op de tribune, ik zou d'r ook wel willen zitten, maar het is niet anders ... ik heb ze nog niet gezien. Het was een goede week ... nieuwe vriend er bij en niet al te veel dieptepunten deze week, op het woord stu-die-pun-ten-cal-cu-la-tor na dan.
Het is nog steeds boekenweek, weliswaar mogen gedichten daar geen rol in spelen, dacht ik, maar daar heb ik niets mee te maken. Vandaag, in het kader van de muzikale en literaire opvoeding een gedicht van Dylan Thomas, op muziek gezet door John Cale met o.a. Het Helmonds! Concertkoor. Met ondertiteling, dat is makkelijk. Luister en kijk. Staat ook op Words for the Dying van heer Cale.

Stu-die-pun-ten-cal-cu-la-tor

Juist ja ... stu-die-pun-ten-cal-cu-la-tor ... Laat dit woord (is dit een woord, mag dit gedrocht de kwalificatie 'woord' dragen? Moet hier tegen worden opgetreden of moeten we dit zo maar pikken, zo vraag ik u af) even op u inwerken ... stu-die-pun-ten-cal-cu-la-tor ... Het was vanmorgen weer zo ver en het ging eigenlijk net een paar weken redelijk goed; de teilen werden weer tot en over de randen volgebraakt ... en niet alleen door mij! Het was een collectieve braakpartij, maar het woord was gevallen; we konden er niet meer onderuit! De sfeer was kapot, de mentale agressie werd weer ouderwets aangewakkerd, ik zat weer op nul! Onnodig kwetsen en kwellen noem ik dat. Vervuiling dus. Vooral omdat het onderstaande uitgangspunt (de rest zal ik u besparen) met het woord stu-die-pun-ten-cal-cu-la-tor in verband gebracht moest worden. Houdt u vast, zet de teilen klaar, zorg voor de medicatie die op u van toepassing is, lees dit niet alleen maar zorg dat er iemand met psycho-medische kennis klaar staat om u op te vangen en pas vooral op voor die meedogenloze dreun in uw brein die nog uren na zal galmen en voor enige bewusteloosheid zal zorgen:
Uitgangspunt 5. Studiepunten worden ingezet als voortgangsregistratie om de studievoortgang op eenduidige wijze inzichtelijk te maken voor de student, waarbij het aan de school/opleiding is om dit als voortgangsnormering dan wel voortgangsdiagnosticering te gebruiken.
Bent u daar nog? Heeft u het overleefd? Is de maag weer op orde? De ergste hoofdpijnen gestild? Ja, dan volgt hieronder een voorbeeld van een spretsjiet waarbij zo'n stu-die-pun-ten-cal-cu-la-tor gebruikt wordt. Vanzelfsprekend hebben we dit model niet geïmplementeerd. Geniet en slaap rustig.

Boerenvolkorenbrood

Ik wilde afgelopen maandag een boerenvolkorenbrood kopen. Het brood was namelijk op. Ik liep naar een broodspeciaalzaak en zag op het raam een aanplakbiljet met een boerenvolkorenbrood hangen. Dat is mooi, dacht ik. Ik bekeek het aanplakbiljet vluchtig en ging de zaak binnen. 'Mag ik 1 boerenvolkorenbrood?' vroeg ik. Neen, dat kon niet en de wachttijd voor een boerenvolkorenbrood was 3 tot 4 weken. Ik keek de broodverkoper vorsend aan, hij reageerde niet. Ik vroeg hem daarna of hij een bakker van hetzelfde broodkartel even verderop wilde bellen of ze daar misschien wel een boerenvolkorenbrood hadden. Hij deed het en ook daar een zelfde wachttijd. Ik vertelde hem dat als ik via de internetsait van het broodkartel een boerenvolkorenbrood zou bestellen, het brood binnen 24 thuis bezorgd zou worden en dat ik dat vreemd vond. Waarom was die winkel daar, waarom werkte die man daar en waarom werd hij hoogstwaarschijnlijk ook nog betaald, als ik pas na 3 of 4 weken mijn brood kon krijgen terwijl het op een andere manier sneller kon, en er op zijn bakkerij ook nog een aanplakbiljet hing met de mededeling dat boerenvolkorenbrood goed voor mij was? Hij knikte, het was waar en absurd, maar helaas niet anders. Peinzend over deze vreemde gang van zaken verliet ik de winkel, bestelde het brood via het Heilige Internet en inderdaad na een uur of 24 werd het brood gratis thuis bezorgd.
Dit zou natuurlijk niemand pikken in geval van brood, maar in geval van een telefoon laten we alles maar over ons heen komen, kijken nergens meer van op en voeren netjes uit wat een broodkartel voor ons heeft bedacht.

AgitatiePropaganda

In het kader van de moreel verantwoorde inteelt ...

http://www.hallo040.nl/cultuur/eindhovens-alternatief-boekenweekgeschenk-word-for-you/

Oude vriend

Vandaag ligt mijn oude vriend voor de 10e dag op de intensive care. De dokters weten nog niet wanneer hij weer naar huis mag. Het kan morgen zijn, maar ook nog 7 of 8 weken duren. Het leven zonder mijn oude vriend valt zwaar. Ik heb weliswaar nog wel een andere, nog oudere vriend, maar daar heb ik eigenlijk niets mee. Hij geeft nauwelijks informatie, ziet er slecht uit, je durft er amper mee over straat en hij hoort helemaal niet bij mij, althans zo voelt het. Ik loop al 10 dagen enigszins mentaal geamputeerd rond. Niet meer roken en dan ook nog een van je beste vrienden op de intensive care. Helaas voor de oude vriend moet daar een oplossing voor komen. Het gaat niet verder zo. Ik wacht niet meer op zijn terugkomst uit het AFZ (AaiFoonZiekenhuis); vanmiddag komt er een nieuwe, frisse, uitgeruste vriend, die tenminste 2 jaar weer centraal in mijn leven zal staan. Voor dat die nieuwe vriend en ik op een lijn zitten, zal het wel een dag verder zijn. Er moet veel gesynchroniseerd worden en bovendien zit die nieuwe vriend mentaal en qua karakter net iets anders in elkaar; wij moeten van elkaar leren! Woensdag ben ik er waarschijnlijk weer, als alles goed gaat.

Schaap

Van een schaap is inmiddels na wetenschappelijk onderzoek bekend dat zij 23 andere schapenhoofden kan onthouden. Voor de rest heeft een schaap nog een stuk of 7 primaire hersenbewegingen nodig om te overleven. Wat ik niet weet, is of als er een van de 23 andere schapen voor langere tijd op vakantie gaat of definitief verdwijnt (bijvoorbeeld als het een allochtoon moslimschaap betreft dat door Gauleiter W. persoonlijk op het vliegtuig gezet wordt naar het land van herkomst), ruimte vrij komt voor een nieuwe gedachte (m.a.w. als de harde schijf vol is, kan er dan iets gedieliet worden om plaats vrij te maken voor andere data).
Bij 1 schaap is dat in ieder geval al jaren niet het geval; haar harde schijf zit al decennia vol en er komt geen ruimte meer vrij. Dat betekent dat de krankzinnigheid (de zinnen -hersenen- zijn ziek -krank- optreedt) van Schaap van Verstandsverbijsteringsveldt definitief omgezet is in de statische situatie van zwakzinnigheid. Een krankzinnige valt nog te herstellen door pillen en/of therapie; voor een zwakzinnige moeten we het leven zo draaglijk mogelijk maken.
Tamelijk lang niets gehoord van Schaap van Verstandverbijsteringsveldt, maar ze is weer bezig. Enige voorbeelden: docenten in het MBO moeten voortaan ook een rekentoets doen. Als ze daarvoor niet slagen, dan zwaait er wat. Wat weten we nog niet en dat weet ze zelf vrij waarschijnlijk ook niet. Niets fout mee hoor, zo'n rekentoets. Alleen wat gaat het allemaal kosten aan logistiek, organisatie, training en tijd. Moet allemaal we betaald worden, terwijl de kindertjes toch ook nog moeten worden onderwezen (er gaat nu al meer dan 50 % van het MBO-budget naar niet aan onderwijs gerelateerde zaken). Even van af zien dus, andere zaken hebben prioriteit. Een andere zaak is dat het niveau van het schriftelijk taalgebruik in stageverslagen door de stagebegeleider 'inzichtelijk' (4 teilen a.u.b.) gemaakt moet worden en zo nodig gecorrigeerd moet worden. Dat betekent dan weer dat een goed functionerende technisch docent zich moet gaan bekwamen in de Nederlandsche taal om stageverslagen stilistisch en grammaticaal te corrigeren. Niet erg, maar die mensen hebben we wat beters te doen, namelijk techniek onderwijzen.
Een ander nieuw plan is dat MBO-leerlingen in het 1ste jaar onderzocht moeten worden of ze wel op niveau 2F zitten; dit is het niveau waarop ze op het VMBO 4 maanden daarvoor eindexamen hebben gedaan. Hier zeg ik niets over, anders word ik verdrietig.
Daarnaast komen er natuurlijk weer talloze formulieren om dit alles -daar gaat ie weer- inzichtelijk te maken en zo de inspectie weer een stok te geven om het arme MBO verder het moeras in te drijven. Komt weer een onderzoekje over en zo houden we elkaar bezig en dat alles wordt veroorzaakt door een schaap waarvan de harde schijf vol zit.

Tot u spreekt ... (4)

de godvader van de OpenDichtBus, Sjef Wiersma ...

Zaterdag dus ... boeken kopen ... bij de OpenDichtBus ... op de markt. Nondeju!

En dit is zijn zoon ...
http://www.youtube.com/watch?v=-EIN2fox4-Q

Geniet van uw Jeugd!

'Wat zeg je? Jij strontjongen! Waar haal je 't godvergeten lef vandaan?' Zo'n jonge knul als ik en dan van die schijtkapsones. Dat was de kolder ten top! Zo brutaal als de beul! Had je ooit zo'n onbeschaamdheid! Godallemachtig! Ik had de mooiste tijd van m'n leven voor me! De gouden tijd van het bestaan! En wat deed ik? Ik zat te mopperen! Omdat het even tegenzat! Was ik nou helemaal van god los? 't Was van een moorddadige vlerkigheid! Een onuitsprekelijke schaamteloosheid! Een onvoorstelbare vuiligheid! Om me die liederlijke taal te laten inslikken, zouden ze me bont en blauw geranseld hebben! Op slag was er geen been, geen abces, geen schrijnende pijn meer! ... In een sprong was m'n moeder overeind! 'Jij stuk verdriet! Jij ontaarde slappeling! Neem die schunnige woorden terug! En onmiddellijk! ...'
Ik gehoorzaamde. Ik snapte niet precies wat er zo gelukzalig aan de jeugd was, maar zij schenen er meer van te weten ... Ze hadden me zonder pardon afgemaakt als ik m'n woorden niet had ingetrokken ... Ik hoefde maar even te twijfelen, even de indruk te geven het slap gelul te vinden, of ze waren voor geen rede meer vatbaar ... Ze hadden me liever dood gezien dan me ketterijen te horen uitbraken, mij de hemelse gaven der jeugd te horen bezoedelen...

Louis Ferdinand Céline in Dood op Krediet.

Dan Sartain

In de nimmer aflatende zoektocht naar de psychedelic mariachi stuitte ik op Dan Sartain. Niet dat het psychedelic mariachi is, maar in ieder geval wel lichtelijk psycho. Dan Sartain toert en speelt wat in de marge. Maakt af en toe een plaatje en heeft als voorprogramma van de Hives en White Stripes gediend. Voor de rest is hij hoogstwaarschijnlijk niet heel erg gevaarlijk, dit in tegenstelling tot zijn broer Steve Buscemi die er in Reservoir Dogs lustig op los moordt en in the Wedding Singer ook in lichte verwarring verkeert. Zie onderstaand videoke.

http://www.youtube.com/watch?v=SBB6pmixR4Q

Lees ... nondeju!

Dit boekenweekgeschenk 2011 (20 pagina's visueel en tekstueel geluk + 1 ZeeDee muzikaal genot) is voor een groot gedeelte tot stand gekomen in Eindhoven-binnen-de Rondweg met giften van particulieren. De Rijksoverheid, de Provinciale overheid of welke lokale overheid dan ook, hebben hier niets mee te maken.
Het is de bedoeling dat u door dit geschenk blij, vrolijk, geïrriteerd of op welke wijze dan ook geëmotioneerd raakt. Als dat niet lukt, is er iets mis met u.
Dit geschenk is een initiatief van de OpenDichtBus en de komende zaterdagen bij aankoop van minimaal € 5,00 aan boeken gratis verkrijgbaar op de Markt in Eindhoven bij uw vaste boekenoase, de OpenDichtBus.

De volgende mensen hebben hieraan bijgedragen:
Woody Veneman en Joshua van Iersel (Tongelre-binnen-de-Rondweg) - muziek
Josine Beugels - (Tongelre-binnen-de-Rondweg) - beeldend werk
Marijke van Orten - (Gestel-binnen-de-Rondweg) - schilderijen
Wim Heere - (Gestel-binnen-de-Rondweg) - teksten
Ties Hillekens - (Gestel-buiten-de-Rondweg) - tekstkeuze bij schilderijen/beeldend werk.

Koop een boek en lees ... nondeju!

Farizeeër

Farizeeër, iemand die zich schuldig maakt aan zelfverheffing op zedelijk gebied (naar Lucas 18:11) bron: van Dale, Elfde herziene druk.
Deze man irriteert mij al jaren. Waarom wist ik tot voor kort niet, maar nu wel. Dit is namelijk de man die 6 of 7 dagen naast mij heeft gezeten in een sjiep tijdens mijn traumatisch verlopen herhaling in 1980. Hij was voertuigcommandant en wij moesten in onze sjieps doen alsof we tanks waren vanwege de bezuinigingen. Het was eind november - begin december. Het was koud. Het was kil. Het was grijs. Het was honger. Het was lauwe thee uit een metalen mok. Het leven was dermate inhoudsloos geworden dat zelfmoord al dagen een gepasseerde optie was.
Deze man zat in al die ellende alles positief te maken. Er kwam geen negatief woord uit. Een klacht uit zijn farizeeërshoofd heb ik nimmer gehoord. Iedereen was chagrijnig, ziek, misselijk, de wanhoop nabij, maar juist deze positivo moest weer naast mij zitten. U kent ze wel: de lui die altijd alles positief benaderen, braaf naar de baas luisteren, op een irritante manier 'altijd voor iemand klaar staan', waar met geen mogelijkheid iets kwaads over te vertellen valt of het moet zijn dat er met geen mogelijkheid iets kwaads over te vertellen valt.
Na 6 dagen was ik zijn gepositivo beu en verklaarde hem de oorlog door hem mee te delen dat hij zijn hoofd moest gaan houden of opstappen. Wijselijk hield hij zich in want vanuit zijn positivo-reflex wilde hij ook deze mededeling weer omdraaien, dat zag ik onmiddellijk. We stonden met onze sjiep op de Veluwe. We moest noordwaarts. Er waren 2 manieren; 1 over het normale heidepad, 2 dwars door de heide heen. Ik wist dat je als chauffeur het voordeel had dat je kuilen, bulten etc. aan zag komen en de bijrijder niet. Bovendien had ik ook nog houvast aan het stuur en hij niet. Optie 2 dus: snoeihard en met een sardonisch genoegen knalde ik door de heide heen, bewust elke oneffenheid opzoekend. Na 10 minuten waren we op de plaats van bestemming. Onze positivo zag ineens wat bleker dan voorheen. Hij kon ook nog net een mededeling doen: hij wilde de sjiep uit. Dat kon! Ik bracht hem naar het centrale punt en hij mocht daar zijn verhaal doen. Hij werd vervangen door een normaal mens. Het bleef walgelijk, maar stukken minder traumatisch.
Als link, Lennon's beste solonummer 'Nobody Told Me' omdat hij in deze periode overleed.

http://www.youtube.com/watch?v=8OXjUtQS-sU

Mooie momenten

Net nu ik doorhad hoe ik een printscreen met mijn AaiFoon kan maken en hij/zij? dus in het ziekenhuis ligt, krijg ik deze belangrijke SMS op mijn surrogaattelefoon. Ik moest hem ook nog digitaal aan elkaar plakken, maar goed de mededeling staat er en die is belangwekkend. Nadat ik op 21 januari jongstleden mijn scepsis heb uitgedrukt over de overname van cafetaria Manders aan de Hoogstraat, Gestel-binnen-de-Rondweg, is hier dan voorlopig goed nieuws. Ik weet niet van wie, maar het moet een kenner en genieter zijn die zich bondig kan uitdrukken in de Nederlandsche taal. Gisteren, donderdag-frietdag, was ik al uitgeweken naar veruit het lelijkste plein ter wereld om daar broodjes Kebab te halen buiten-de-Rondweg in plaats van friet binnen-de-Rondweg. Volgende week donderdag de proef op de som!
Omdat ik blij ben: Happy van de Stones

Fijn!

Afgelopen weekeinde een concert bezocht georganiseerd door de voormalige muziektempel De Effenaar in de wereldstad E. Voorheen was het daar goed toeven, maar sinds de spretsjietterroristen en aanverwant geperverteerd schorriemorrie de macht hebben overgenomen ga ik met angst en beven naar alles wat met voornoemde muziektempel te maken heeft. De laatste keer begon het al bij de ingang: 2 zwakzinnige bewakingsapen, daarna werd met een scan je kaartje geïnspecteerd, bier was alleen in plestik te krijgen, als je het al voor elkaar kreeg, want waar voorheen voldoende stagiair(e)s en vrijwilligers je graag een betaalbaar flesje! bier overhandigden, staat er nu onderbetaald ingehuurd personeel met veel tegenzin de klant te schofferen (bedienen heet dat, geloof ik). De spretsjietstumpers hebben ongetwijfeld op hun rekenvellen becijferd dat het best mogelijk is voor vier 17-jarigen een zaal van 800 man 'nat' te houden.
Deze keer was het in het Klokgebouw te doen, maar e.e.a gebeurde onder auspiciën van De E. dus de schrik zat er goed in. Zwetend en met hartkloppingen betraden we het pand, beducht op een klap in onze nek van een van de laagbegaafde portiers. Niets van dit alles! Integendeel, een vriendelijk meisje nam onze kaartjes in ontvangst en we konden zonder gefouilleerd te worden naar binnen. Snel door naar de bar; ook daar een verrassing; flesjes! Dommelsch en ook nog voor een acceptabele prijs. Het ging helemaal goed die avond; aan het einde een weinig troep en her en der een ledig kratje bier, er waren geen onlusten uitgebroken. Het was gewoon fijn dus.
Oh ja, en de muziek? Was ook goed. Sie Dubbeljoe Stoneking wist de blues en jazz op een mooie manier bij elkaar te brengen, soms uit elkaar te trekken en er een eigen dimensie aan te geven. Geniet van onderstaand videoke en ga daarna zelf op onderzoek uit, of niet.

Terug

Morgen begint het geblog weer. Hiernaast enige notities voor komende titels. Ik zet ze maar even op m'n blog omdat m'n steun en toeverlaat ernstig ziek is en naar het AaiFoonziekenhuis moet. Vandaag of morgen moet ik m'n vriend in een ambulance (enveloppe) stoppen en dan moet hij misschien onder het mes: de volumeknop is er namelijk van af. Mijn treurnis hieromtrent is niet helemaal oprecht. Ik hoop namelijk dat hij dood verklaard wordt en dat ik in plaats van mijn 3G een 3GS terug krijg (zo gaat dat met vrienden). Die 3GS (is sneller dan de 3G) gaat dan naar mijn niet-officiële schoonzoon en ik ga dan over een tijdje met een stalen gezicht mijn abonnement verlengen en incasseer dan tegen geringe betaling een AaiFoon 4.
Is dit alles moreel verwerpelijk? Ja! Wie benadeel ik? De provider en misschien Apple maar het meest van al: de consument, want die betaalt uiteindelijk toch de rekening. Aan de andere kant is mijn vriend wel ziek geworden door de schuld van anderen (productontwikkelaars van Apple die een betere volumeknop hadden moeten bedenken; dat heb ik meteen al gezegd) en moet ik weer allerlei acties ondernemen om een gezonde AaiFoon te krijgen. Voor die acties: provider bellen, AaiFoon in enveloppe stoppen, formulieren invullen, zorgen dat al m'n gegevens opgeslagen worden, naar een postkantoor, eventuele nieuwe AaiFoon weer gebruiksklaar maken + de overhead en het feit dat ik 2 weken zonder internet op m'n telefoon zit en daarnaast nog een zenuwlijdersgevoel zal hebben (gaat het allemaal wel lukken?), moet ik toch ook kosten in rekening brengen en dan heb ik het nog niet over het mentale aspect dat dit (definitieve?) afscheid van een vriend met zich meebrengt.
Ja, zo heb ik het wel ongeveer voor mezelf verantwoord, dacht ik zo.